大家好！(ต้าเจียห่าว) สวัสดีทุกคนค่ะ
เราพบกันอีกครั้งแล้วนะคะ สำหรับ High School Magazine ฉบับนี้
เป็นอย่างไรกันบ้าง น้อง ๆ ได้ลองนำบทสนทนาที่ได้เรียนไปในฉบับก่อน ๆ
ไปใช้กับเพื่อน ๆ ดูกันบ้างหรือยัง  ลองดูนะคะ เชื่อแน่ค่ะว่าเพื่อน ๆ ของน้อง ๆ ต้องแปลกใจ^U^  

มาฉบับนี้ เราก็จะเรียนรู้กันต่อ ในเรื่องการถาม – ตอบข้อมูลพื้นฐานส่วนตัว(ตอนที่ 1)
ว่าเป็นคนชาติ(ประเทศ)ใด ซึ่งเกี่ยวข้องต่อเนื่องกับชื่อประเทศด้วยค่ะ

น่าสนใจไหมคะ เรียนหนึ่งได้ถึงสองเลยทีเดียว ก่อนอื่นเราไปเริ่มต้นที่คำศัพท์กันก่อนนะจ๊ะ

哪 อ่านว่า หน่า แปลว่า ไหน

国 อ่านว่า กั๋ว   แปลว่า ประเทศ

人 อ่านว่า เหริน  แปลว่า คน

中国 อ่านว่า จงกั๋ว แปลว่า ประเทศจีน  (中国人 อ่านว่า จงกั๋วเหริน แปลว่า คนจีน)

日本 อ่านว่า รื่อเปิ่น แปลว่า ประเทศญี่ปุ่น (日本人 รื่อเปิ่นเหริน แปลว่า คนญี่ปุ่น)

ส่วน 泰国 อ่านว่า ไท่กั๋ว แปลว่า ประเทศไทย (ของเราไง) ส่วน泰国人ไท่กั๋วเหริน ก็คือ คนไทย (นั่นเอง)

ส่วนคำศัพท์อีกคำ คือคำว่า 也 อ่านว่า เหย่ แปลว่า ก็...ด้วยเหมือนกัน

 ทีนี้เราไปที่บทสนทนากันนะคะ

A:您是哪国人？อ่านว่า หนินซื่อหน่ากั๋วเหริน แปลว่า คุณเป็นคนชาติไหนคะ/ครับ

B:我是中国人。อ่านว่า หว่อซื่อจงกั๋วเหริน  แปลว่า ฉัน/ผมเป็นคนจีนค่ะ/ครับ  

A:他也是中国人吗？อ่านว่า ทาเหย่ซื่อจงกั๋วเหรินมะ แปลว่า เขาก็เป็นคนจีนเหมือนกันใช่ไหม

B:不是，他不是中国人，他是日本人。อ่านว่า ปู๋ซื่อ ทาปู๋ซื่อจงกั๋วเหริน ทาซื่อรื่อเปิ่นเหริน

    แปลว่า ไม่ใช่ เขาไม่ใช่คนจีน เขาเป็นคนญี่ปุ่น    

 และแล้ว เราก็ถามข้อมูล หรือบอกข้อมูลพื้นฐานของตัวเองได้แล้ว

นำไปฝึกฝนกันต่อไปนะคะ จะได้ใช้คล่อง
แล้วคราวหน้าเราจะมาถามตอบเรื่องใกล้ตัวเรื่องอื่นกันอีก พบกันใหม่นะคะ บ๊ายบาย จ้ายเจี้ยนค่ะ..^U^