ขึ้นหัวข้อสำหรับบล๊อกแรกของบทความก็ดูกวนๆ แต่ผมอยากสื่อสารกับทุกๆคนที่ได้แวะเวียนเข้ามาในบล็อกว่า ทรัพย์สินทางปัญญา (Intellectual Property: IP) ไม่ได้เกี่ยวกับใครคนใดคนหนึ่งหรอกครับ เกี่ยวกับทุกๆคนนั่นแหล่ะ  แม้เราจะอยากเกี่ยวหรือไม่ก็ตาม แต่เจ้า IP นี้จะเข้าไปยุ่งกับทุกๆ เรื่องตั้งแต่เกิดยันตาย  หรือตื่นถึงกลับเข้าไปนอนใหม่   

     ทรัพย์สิน ทางปัญญาไม่ใช่แค่ลิขสิทธิ์อย่างที่หลายคนเข้าใจ ลิขสิทธิ์คือ IP ประเภทหนึ่งเท่านั้น  IP อื่นๆ มีอีกเยอะแยะ  ที่พอคุ้นหูก็สิทธิบัตร/อนุสิทธิบัตร  เครื่องหมายการค้า ความลับทางการค้า หรือที่ไม่คุ้นหูยังก็มี เช่นแบบผังภูมิของวงจรรวม หรือสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ เป็นต้น 

     แล้ว IP เหล่านี้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเราอย่างไร ผมยกตัวอย่างนะครับ  เด็กเกิดมาใหม่ต้องทำประวัติใช่มั้ยครับ ฐานข้อมูลเหล่านี้ก็คืองานลิขสิทธิ์   เกิดมาแล้วต้องใส่เสื้อผ้า แบบไหนดีหล่ะ ลวดลายอะไรที่ถูกใจ งานพวกนี้มีสิทธิบัตรออกแบบผลิตภัณฑ์คุ้มครองไว้ครับ  เด็กต้องกินนม มีขวดนม จุกนม และสารพัดของเล่น แน่นอนของพวกนี้มีทั้งสิทธิบัตรการประดิษฐ์คุ้มครองในส่วนของสูตรนม มีสิทธิบัตรออกแบบผลิตภัณฑ์สำหรับแบบของขวด จุก หรือของเล่นเหล่านั้น   คงพอนึกภาพออกแล้วนะครับ  ถ้าจะคุยต่อคงไม่จบง่ายๆ

     ถามต่อ โอเค รู้แล้วเกี่ยวข้องกับชีวิตโดยตลอด แล้วเราไม่เห็นเกี่ยวเลย เราเป็นผู้ใช้งานเหล่านั้นมากกว่ามั้ง   คำตอบก็เหมือนจะใช่ แต่ไม่ทั้งหมด  โดยเฉพาะเมื่อเราทั้งหลายอยู่ในสถาบันการศึกษา ทุกคนสร้างงานอันมีทรัพย์สินทางปัญญาได้ เช่นบทความของผมบทนี้ ผมไม่ได้ลอกใครมา และเมื่อผมเขียนเสร็จแล้ว ผมก็ได้งานอันมีลิขสิทธิ์ ประเภทงานวรรณกรรม ลักษณะงานสิ่งเขียน ขึ้นมาแล้ว 1 ชิ้นงาน  ง่ายดีมั้ยครับ     ว่ากันไปแล้ว IP มีตั้งแต่งานที่ไม่ยุ่งยากนัก อย่างงานสิ่งเขียนที่ผมเขียนอยู่นี้ ไปจนถึงงานที่สลับซับซ้อน กระสวยอวกาศ ก็มีงาน IP คุ้มครองอยู่ครับ

     สำหรับบทความแรกในบล็อกแรก (ในชีวิต) ของผมนี้ คงจบตรงที่ผมอยากให้ทุกคนตระหนักในงาน IP ว่าทุกคนเกี่ยวข้องนะ อย่าเพิ่งปฏิเสธเมื่อแรกพบ  ผมจะค่อยๆ พาทุกคนลงสัมผัสและดื่มด่ำไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นปกติวิสัย และเมื่อสัมผัสแล้วจะได้อะไรติดไม้ติดมือไปบ้างไม่มากก็น้อยครับ 
บท ความต่อๆ ไป ผมจะนำบทความที่ผมเคยเขียนมาแล้ว หรือเขียนขึ้นมาใหม่ มาลงให้ทุกคนได้อะไรติดไม้ติดมือนะครับ    สวัสดีครับ